Joos deze keer over een andere boeg, we komen gelijk met de deur in je huiskamer: 4-0 verloren.
We begonnen de wedstrijd romantisch, met een bloemetje voor onze coach. Na al dat geslijm begon
de wedstrijd, met gezonde spanning stapten we de wedstrijd in. De eerste set kan worden
omschreven als een opkomend vuurtje. Je kent het wel, een vuurtje die net te weinig zuurstof krijgt.
Als dat wordt vertaald naar volleybal komt daar een 10-25 uitslag uit.
De koppies hingen omlaag, dus hoogste tijd dat het vuur ging vuren. En dat gebeurde joos! Zuurstof
genoeg, een laaiende fik (of zoiets). Zoals in de timeout door een grootheid werd gezegd: Er werd
weer met elkaar en voor elkaar gespeeld! Ondanks deze inzet, een uitslag van 23-25. De derde set
kan worden omschreven als een gecontroleerde vuurtje. Zie het voor je als een kampvuur ombakend
met bakstenen. We liepen een heel tijd gelijk op. Veere sprinte voor de ballen, Anique sloeg ze
liniareckta op de ground. Dit resulteerde in een 19-25.
De vierde set. De druk was eraf. De loco modus kon aan. Helaas maakte deze luchtigheid dat er
mensen (iris) in slaap vielen. De ene mepte haar hand tegen iemands hoofd, de ander liep straight in
de weg en bij nog een ander liep de spanning op. Die liep uit op een 19-25. Sad life maar het bier
smaakt er niet minder op. Amen
Agenda (onder voorbehoud)