verslag dames 2; kampioenschap 2e klasse

I have a dream... (Martin Luther King & Abba)

September/oktober 2014. De coach spreekt:

Meiden, ik heb een droom. Op 19 maart 2015, twee wedstrijden voor het einde
van het seizoen, kunnen we kampioen worden. Tegen onze enige echte
concurrent MBSOV 2 kunnen we in eigen huis de beker omhoog tillen.
Voorwaarde is wel dat zij hier en daar wat punten moeten laten liggen en wij
moeten dat juist niet doen. That’s all! Wat zou dat toch mooi zijn. De
meiden vonden dit een strak plan maar misschien toch wel lastig haalbaar.
Maar toch....

Voortvarend gingen we het seizoen van start en lagen we al snel op ramkoers.
Waar wij niet of nauwelijks punten lieten liggen, deed zoals ons plan was,
MBSOV dat wel. Zeker ook in ons eerste onderlinge duel; we wonnen met 3-1 in
Den Helder. Whow, dat ging goed. Spannende pot met een duidelijke uitslag.
Alles leek vet goed te gaan, tot 11 december tegen MBSOV 3; toen ging het
mis. Inge raakte voor de rest van het seizoen geblesseerd. Zwaar
teleurgesteld en iedereen werd wat onrustig, want hoe moesten we dit toch
oplossen.

Gelukkig waren we er snel uit en kwam Merel ons team versterken. Na een
’inwerkperiode’ was ze snel gewend en begon ze steeds beter te spelen. Met
haar flair en agressieve slag mepte ze verschillende tegenstanders helemaal
weg. En Inge, die werd assistent coach en vaste supporter van Dames 2. Ze
werd op eigen wijze een vaste waarde in het team.

En de meiden van Dames 2 kregen er geen genoeg van om de tegenstanders bijna
allemaal met 4-0 terug de kleedkamer in te sturen. Tot 19 maart waren er
slechts 4 tegenpunten gescoord (4 x 3-1 gewonnen, de rest met 4-0).

Was het haalbaar? Ging het gebeuren? Werd Dames 2 op 19 maart kampioen?

Op het moment dat jullie dit stukje lezen weten jullie het allemaal al. YES!
Dames 2 werd inderdaad kampioen op de gedroomde 19e maart. En dat zal heel
Tuitjenhorn (en verre omstreken) waarschijnlijk wel gehoord hebben, want het
was een kabaal van jewelste in de zaal, kleedkamer en later ook nog tot in
de late uurtjes in de kantine. En uiteraard ook op de tribune die bomvol
enthousiaste supporters zat, compleet met toeters en bellen.

De eerste set waren we behoorlijk koelbloedig. Er werd goed gespeeld en we
waren duidelijk de betere. MBSOV 2 speelde ook goed, maar kwam er in de
eerste set niet echt aan te pas. De tweede set was al een stuk spannender
maar gelukkig was Merel in absolute topvorm, pieken op het juiste moment
noemen we dat, en roste ze iedere bal keihard op de grond of via het blok
uit. Sacha heeft deze wedstrijd ook bijna alle posities gehad (had zelfs een
kalmerend effect op de coach), in deze set zelfs nog op de dio. Mede door
haar werd het 25-23. Yes, nog 1 set. De bibbers sloegen toe en in de derde
set werden er veel te veel fouten gemaakt. Maar daar waar iedereen de bal
verdedigend miste, plukte Nadine nog menig balletje van de grond en wist ze
af en toe goed het blok te omzeilen. Maaike begon die set aan de kant maar
toen ze terug in het veld kwam, heeft ze de tegenstander alle hoeken van het
veld laten zien. Normaal weet ze de bal goed geplaatst maar niet overdreven
hard te scoren, maar nu zitten er nog steeds deuken in de grond. Tsjeetje,
wat kwam die ijzersterk terug zeg. Waarschijnlijk pissed omdat de coach haar
eruit gehaald had, maar wat een manier om terug te komen. TOP.

Met Lynn op de dio (is belachelijk goed op deze positie maar zeker niet
minder op de buiten) probeerden we koste wat kost terug te komen.Toch kwam
de redding iets te laat; we verloren de set redelijk kansloos.

Maar mijn scenario liep nog steeds volgens plan. Ik had in mijn hoofd dat we
met 3-1 zouden winnen, dus dat kon nog steeds. Alleen de vierde set nog even
naar ons toe trekken....

Hmm, dat bleek lastig. Gelukkig vond ook Carola net op tijd haar juiste vorm
weer te pakken na een wat wisselvallige start. In een gelijk opgaande strijd
met hier en daar geweldige punten, sterk verdedigend werk en Jack en Ruby
die erg sterk stonden te serveren, liepen we uit naar 22-18. Kat in bakkie
toch? Nou, nee, niet echt. MBSOV kwam toch weer terug naar 22-22. Oeps. Time
out dan maar. Meiden, koppies erbij houden, zelf goed serveren en hun de
fouten laten maken. Alle koppen weer dezelfde kant op en het werd 24-22.
Championshipspoint! Ruby ging serveren en, en, en...... bijna goed. De bal
bleef op de netrand hangen en viel helaas net weer terug in ons eigen veld.
Was ook niet echt een mooi laatste punt geweest, maar ach, wie maalt daar
dan nog naar. MBSOV ging serveren, wij passen, set-up en jahaaaaaaa, de bal
lag bij hun op de grond. Uiteraard was het Maaike die het laatste punt
scoorde op de hiervoor genoemde manier van haar: hard, geplaatst, de
tegenstander kansloos latend. Geweldig, we waren KAMPIOEN! En hoe. En oh zo
verdiend. En: ONGESLAGEN!!!

Meiden wat ben ik supertrots op jullie alle 9. Wat een leuk team is dit
toch. En dat mocht ik dan nog coachen ook. In het begin teleurgesteld omdat
ik zelf niet kon spelen, maar naar een paar wedstrijden had ik mijn draai
gevonden. Samen met jullie voelde ik mij echt een onderdeel van het team.
Nooit het gevoel gehad dat ik er als coach een beetje buiten stond.
Integendeel. Ik was 1 van de 10.

Het seizoen is nog niet af, we hebben nog 2 wedstrijden te spelen, we maken
er een soort ererondje van. Ook deze wedstrijden gaan we nog voor goud. We
hebben dit jaar veel wedstrijden gehad die we moesten spelen, alleen voor de
punten. Verplichte nummers, maar toch gewonnen met voornamelijk 4-0. MBSOV 2
was onze enige echte concurrent en geduchte tegenstander. Ardea leek in het
begin goed mee te komen, maar bleek tegen de top 2 niet opgewassen. En
natuurlijk is er altijd nog Dames 4 van De Boemel. Altijd lastig, gevaar
ligt op de loer dat het te gezellig wordt. Gelukkig konden we, anders dan
andere jaren, dit jaar wel met 2 x 4-0 van hun winnen. En ook Dames 4
handhaaft meer dan goed in de 2e klasse. Maar volgend jaar willen we
misschien wel van Dames 1 winnen. Dat is ons doel. Geen idee hoe de teams er
dan uitzien, maar de ambitie ligt er zeker.

En natuurlijk wil ik onze invallers nog even bedanken, Pien, Madeleine en
Melanie. Ook dankzij jullie zijn we kampioen geworden en hebben we bijna
iedere keer de volle mep binnen kunnen halen. Bedankt meiden, jullie waren
super.

Maatjes, bedankt voor dit geweldige seizoen met de grote droomfinale op 19
maart. Ik maak dit seizoen zeker af als coach. Maar ik hoop volgend seizoen
weer terug te keren als speler en dan speel ik jullie er weer allemaal uit,
hahaha.

Groetjes van een super trotse coach

Tiny